با توجه به اینکه شاهد پیروزی والبالیست هامون بودیم.این پیروزی را به همه ی دوستان تبریک عرض میکنم.فکر میکنم بد نباشه تو این
خوشحالیمون از یه پهلوون هم یاد کنیم که قهرمان والیبال و کشتی بود اما کمتر ازش یاد شده و توی این سال های اخیر با انتشار کتاب
سلام بر ابراهیم زندگیه خیلیا متحول شد.
خاطره ای از شهید ابراهیم هادی:
در زنگ های ورزش همیشه مشغول والیبال بود.هیچکس از بچه ها حریف او نمی شد.یک بار تک نفره در مقابل یک تیم شش نفره بازی
کرد.همه از جمله معلم ورزش شاهد بودیم که چطور پیروز شد.از آن روز به بعد ابراهیم والیبال را تک نفره بازی می کرد.روز های تعطیل
پشت اتش نشانی خیابان 17 شهریور بازی می کردیم.بهترین خاطره والیبال ابراهیم بر می گردد به دوران جنگ و شهر گیلان غرب.چند
دستگاه مینی بوس برای بازدید از مناطق جنگی وارد گیلان غرب شدندومسیول انها اقای داوودی رییس سازمان تربیت بدنی بود .اقای
داوودی در دبیرستان معلم ورزش ابراهیم بود.ایشان مقداری وسایل ورزشی به ابراهیم دادند و گفت:هر طور صلاح میدانید استفاده
کنید.بعد گفت دوستان ما از همه رشته های ورزشی هستند و برای ورزش امدند.ابراهیم کمی برای ورزشکارها صحبت کرد و مناطق
مختلف شهر را به انان نشان داد.اقای داوودی گفت چندتا از بچه های هییت والیبال تهران با ما هستند نظرت با برگزاری مسابقه چیست؟
مسابقه شروع شد.پنج نفر مقابل ابراهیم و تعداد زیادی تماشاگر...ابراهیم طبق روال قبلی با پای برهنه و پاچه های بالازده و زیر پیراهنی
مقابل انان قرار گرفت به قدری خوب بازی کرد که کمتر کسی باور میکرد.بازی یک نیمه بیشتر نداشت و با اختلاف ده امتیاز به نفع ابراهیم
تمام شد.انها باورشان نمیشد یک رزمنده ساده مثل حرفه ایی ترین ورزشکارها بازی کند.
حقیقتا با این ستاره ها،راه را می شود پیدا کرد
